Janneke Dijkhuis: wat ga ik nu doen?

Het is zaterdag 12 december 2015. Ik sta op de luchthaven van Kaapstad. Klaar om in te checken voor mijn vlucht naar Nederland. Toen ik mijn baan op had gezegd, zo’n 7 maanden daar voor, had ik alleen de eerste maanden gepland. Verder niet. Nu waren die eerste maanden voorbij. Wat ga ik nu doen? Ik dacht terug aan hoe ik terecht was gekomen in een stad die m’n hart vanaf het eerste moment gestolen had.

In juli 2012 heb ik m’n boeltje opgepakt om naar Indonesië te verhuizen. Ik had een super leuke werkgever gevonden die mij heel graag wilde hebben en ik hoefde er niet lang over na te denken om Drenthe voor het populaire Bali te verruilen. Vol enthousiasme en gretigheid begon ik aan het Indonesië avontuur. Al vrij snel bleek het toch allemaal niet zo gemakkelijk te zijn als dat ik gedacht had. Uiteraard had ik van alles gelezen over emigreren, maar dat ging natuurlijk niet over mij! Na een paar maanden was het vakantie gevoel echt weg en zat ik niet lekker in m’n vel. Ik voelde me onzeker. De Balinezen lachten als ze me zagen en ik begreep maar niet waarom. De andere expats om me heen zaten allemaal vol zelfvertrouwen en hadden grootse plannen en avonturen. Mijn zekerheden verdwenen heel snel en ik begon in te zien dat ik nog heel wat te leren had.

Ongeveer acht maanden nadat de grote verhuizing plaats had gevonden ging ik voor de grap naar een Balinese handlezer, Agung. Op een gegeven moment zei Agung: ‘waarom praat je niet met de lokale mensen?’ Verstomd staarde ik hem aan en stammelde; ‘Ik spreek de taal nog niet zo goed’. Maar ze spreken allemaal redelijk Engels hier, je kunt toch Engels met ze spreken, zei Agung. Hij ging verder: ‘Janneke, ze vinden je allemaal heel erg leuk en aardig, praat toch met ze’. Ik kreeg tranen in m’n ogen, ik had geen woord gezegd over de onzekerheden die ik had ontwikkeld de afgelopen maanden en hij had de vinger op de zere plek gelegd. Tegelijkertijd was het ook heel bemoedigend en gaf het me zelfvertrouwen. Ik paste Agungs advies meteen toe door meer met mijn collega’s te praten over andere dingen dan werk en ik lachte terug naar de lokale mensen die ik tegen kwam op straat. Al gauw kwam ik er achter dat ze naar me lachten omdat ze me bijzonder vonden. Ik ben vrij lang en heb blauwe ogen, iets wat heel opvallend is voor de Balinezen. Ook leerde ik dat Balinezen juist openlijk opmerkingen over elkaars uiterlijk maken zonder dat daar een negatieve lading aan zit, het is hun cultuur.

Ik begon me weer lekkerder te voelen en ondernam meer dingen. Zo begon ik met gitaarles, surfen, pakte ik yoga weer op en ging er voor dag en dauw uit om te stand up paddle boarden. Deze actieve levensstijl maakte de avonturier in me los. Mijn zelfverzekerdheid was terug. Ik ondernam veel avonturen waarbij persoonlijke groei een grote rol speelde. Zo heb ik een 10 daagse Vipassana reteat gedaan (stilte retreat), verdiepte me in Ayurveda en heb ik een life coach in de arm genomen.

Hoe gelukkiger ik me voelde met de persoon ‘Janneke’ hoe ongelukkiger ik me in m’n werk begon te voelen. Wat deed ik nu eigenlijk? En gaat het nu echt alleen maar om omzet genereren? Deed ik dit voor mezelf? Voor ik het wist diende ik m’n ontslag in, zocht een nieuwe baas voor m’n kat, verhuurde mijn huis en gaf bijna al mijn spullen weg.

Binnen no time vond ik een zeilboot die me als crew mee wilde nemen om de Indische Oceaan over te steken. Nog nooit had ik een dag in m’n leven gezeild maar ik moest iets doen wat ver buiten m’n comfortzone lag. Ik wilde met m’n handen werken, iets doen wat ik nog nooit had gedaan, ik zocht avontuur. En als het in m’n kop zit, zit het niet in m’n kont. Dus daar ging ik. Vanaf Maleisië vertrokken we via Cocos Keeling, Rodrigues, Mauritius en La Reunion om vijf maanden later in Zuid-Afrika aan te komen.

En daar stond ik dus in Kaapstad. Klaar om terug te gaan naar Nederland. Nog steeds zonder een concreet plan. De eerste weken in Nederland word je altijd geleefd. Ik wil iedereen graag zien en de feestdagen staan voor de deur. Toch heb ik mezelf gepushed om beslissingen te nemen. Het niet hebben van een volgende bestemming benauwd me. Ik besluit niet langer uit te stellen wat ik het allerliefste zou willen doen; een opleiding tot ‘life coach’ volgen. Ik vond de perfecte school. In Kaapstad!! Het kon niet mooier! Om de heleboel te kunnen financieren moest ik toch ook weer een inkomen hebben. Ik greep meteen terug naar wat ik kende: de corporate wereld. Ik worstelde me door alle visa informatie heen die op het internet te verkrijgen is. Wat een jungle! Ik nam een visum advocaat in de arm en begon alle benodigde documenten te verzamelen welke ik nodig had om het visum aan te kunnen vragen. Dat ging nog wel even duren en mijn banksaldo was ondertussen behoorlijk geslonken. Aan de bak dus! In Nederland waren geen tijdelijke baantjes te krijgen maar in Oostenrijk des te meer. Binnen een week zat ik het Salzburgerland m’n Duits op te schroeven.

In m’n vrije tijd zocht ik naar banen in Kaapstad. Ik boekte heel snel successen maar omdat de visumprocedure zwaar, langdurig en onzeker is wil niemand me aannemen totdat het visum een feit is. Ik begon steeds meer te twijfelen. Wil ik dit wel echt? Weer terug naar een corporate leven? Daar was ik toch mee gestopt? PLING, een mailtje komt binnen. Via Upwork vraagt ene Mirjam of ik wil solliciteren voor een locatie onafhankelijke positie bij het online travel & lifestyle magazine ‘Ik wil meer reizen!’. Eens even onderzoeken wie zij precies zijn. In mijn research kom ik ‘Wonderlijk Werken’ tegen. Hé, dat is interessant! Zij konden het duwtje in de rug nog weleens zijn wat ik nodig heb. Ik schrijf me in voor de online cursus ‘Reizen & Ondernemen’ welke ik de weken daarna volg. Ondertussen blijkt er een goede klik tussen Mirjam en Annemarie van ‘ik wil meer reizen’ en mij te zijn. Ik begin met bloggen en zodra ik terug in Nederland ben word ik ingewerkt om het customer service gedeelte uit hun handen te nemen.

De onzekerheden die ik in het verleden gehad heb, hebben plaats gemaakt voor nieuwe onzekerheden. Volgens mij gaat dat altijd wel door. Maar het mooie is dat ik inmiddels geleerd heb om op mezelf te vertrouwen. Ik ken mezelf een stukje beter en weet hoe ik reageer in, en op bepaalde situaties. Nog meer weet ik dat ik kan vertrouwen op mijn eigen kracht om mezelf op te pikken als het even tegen zit. Ik raak niet in paniek als het niet gaat zoals gepland, wat eigenlijk altijd het geval is. Ik heb een flexibiliteit ontwikkeld die het gemakkelijk maakt om van koers te wijzigen als dat nodig is. En de deuren die open gaan wanneer je linksaf slaat waar je eigenlijk een afslag naar rechts had willen nemen, zijn me nog nooit tegen gevallen.

Inmiddels weet ik dat mijn visumaanvraag voor Zuid-Afrika is afgewezen. Ik heb zo’n beetje hemel en aarde bewogen om het visum te bemachtigen en met een hele vage reden ben ik afgewezen. Ontzettend jammer want hoe tof zou het geweest zijn om in Kaapstad te wonen en de opleiding tot ‘life coach’ te volgen!? Het lange visumproces heb ik gelukkig gebruikt om mijn kansen te spreiden. Zo heb ik, naast de cursus ‘Reizen en Ondernemen’, de ‘WordPress cursus’ van Wonderlijk Werken gevolgd, heb ik inmiddels twee website in de lucht, werk ik locatie onafhankelijk en heb ik super veel leuke avonturen in het vooruitzicht. Ondertussen ga ik op een leuke en creatieve manier mijn droombaan creëren. Als je het leuk vindt kun je hier meelezen hoe mij dat vergaat.

Steven en Diana, jullie wil ik toch wel heel erg bedanken voor de ontzettend goed in elkaar gezette trainingen. Het was inderdaad het duwtje wat ik nodig had. De online cursus heeft me echt aan het denken gezet over wat het is wat ik nu echt wil gaan doen, maar vooral ook HOE ik het ga aanpakken en combineren met een locatie onafhankelijke levenstijl. Jullie hebben me de tools gegeven om mijn dromen te concretiseren. Wat ik ook super fijn vind is dat jullie een platform bieden waar ik ‘like-minded’ mensen ontmoet heb. Iets wat ook veel vertrouwen heeft gegeven. Dankjewel voor jullie enthousiaste aanmoedigen en jullie support!

Janneke

DIGITAL NOMAD EXPLAINER

Graag inspireren we je met onze opgedane inzichten en kennis van 10 jaar reizen en ondernemen!

Zoek je naar een manier om onderweg geld te verdienen? Download dan onze gratis explainer waarin we vormen van reizen en ondernemen voor je verzamelden. Je leest er verhalen van mensen die met zo'n vorm geld verdienen onderweg. 

Met bewuste en ondernemende groet,

Steven en Diana:)

Steven Zwerink
szwerink@gmail.com

Steven heeft nog nooit full-time gewerkt en is ook niet van plan dat ooit te gaan doen. Hij gelooft dat ademhaling, en neusademhaling in het bijzonder, de start is van een leven waarin je leeft en werkt op jouw voorwaarden.