Lang leve de dood van je CV!

Wat ik nog even wilde zeggen… Waar ik tegenaan loop bij mezelf… Goh, hoe leg ik het nu goed uit..”, begon een van onze deelnemers aan de online training tijdens een Skype gesprek. “Waar het dus eigenlijk op neer komt: ik heb nu ontslag genomen, ben blij dat ik van die baan af ben en mag nu mijn eigen ding gaan ontdekken, maar realiseer me dat ik dus straks een gat op mijn CV heb. Daar maak ik me best zorgen om”.

Een bevlogen filosofisch gesprek bij ons aan de keukentafel volgde over over de zin en de onzin van een CV, hoe erg het is dat je een ‘gat op je CV’ hebt en waarom je eigenlijk aan je eigen droom zou moeten bouwen in plaats van aan je CV.

CV?
Het was ongeveer in 1482 dat Leonardo da Vinci het eerste CV tekende. Een visionair overzicht van zijn werken, uitvindingen en kijk op het leven. Zijn Curriculum Vitae, oftewel zijn levensloop. Tijdens de laatste decennia van de 20e eeuw is het CV getransformeerd naar zijn huidige vorm. Processen werden geoptimaliseerd, structuren aangescherpt. Dat gold ook voor het aannemen van personeel. Mensen werden gezien als een instrument. Met harde kenmerken die als commodity eenvoudig te vergelijken waren. En ja, daar hoorde natuurlijk een document bij waarmee je personen eenvoudig en snel kunt selecteren. En wij hebben allemaal geleerd dat je CV een document is dat je als werknemer kan maken of breken. Er staat geen visie meer in, het is geen creatief overzicht van je werken en uitvindingen, het is niet bepaald je levensloop.

Wat ons betreft: het CV mag de prullenbak in
Waarom? Werk, organisaties, maar ook jij als werknemer of laten we het noemen: iemand die werkt, neemt steeds flexibelere vormen aan. Banen zijn al lang niet meer voor het leven, functies veranderen snel van inhoud, de uitvoering van werk wordt steeds meer locatie-onafhankelijk en dus flexibel. Stel dat je op zoek bent naar een baan in dienst van een werkgever. Dan kun je ervan uitgaan dat werkgevers mensen willen die de eigenschappen hebben om in die ontwikkeling mee te groeien. Dat kun je niet opmaken uit een CV. En eigenlijk weten we dat ook wel. Want welke werkgever Googlet niet ook even op zijn sollicitatiekandidaat? Het is voor een werkgever belangrijk te ontdekken wie jij bent, waar je in gelooft, welke waarden je uitdraagt. Online geef jij als iemand die werkt (bewust of onbewust) een steeds beter beeld van wie je bent en wat je doet. Je zorgt daarmee zelf voor transparantie. En toch steek je tijd in je CV omdat je weet dat het (nog steeds) één van de selectie tools is die je toekomstige werkgever gebruik om kandidaten te selecteren voor de baan waar je op solliciteert. Werkgevers houden vast aan de tool, tja waarom eigenlijk? Omdat een kandidaat bij een functie moet passen, bepaalde rollen moet kunnen vertolken en een voorbedachte taak/ verantwoordelijkheid moet kunnen dragen. Als je concreet bewijs kunt laten zien van je ervaring in het verleden, lijkt dat je geschikter te maken voor de functie.

Een andere kijk op je CV
In de inleiding hadden we het al over de oorsprong van een CV en waar het eigenlijk (nog steeds) voor gebruikt wordt. Bedrijven gebruiken het CV om mensen te selecteren die in een bepaald functie profiel passen. Bedrijven gebruiken het CV om instrumenten (mensen) te selecteren. Instrumenten die aan bepaalde eisen voldoen en bepaald werk uitvoeren. Instrumenten die uiteindelijk ingezet worden om als bedrijf te groeien, een grotere omzet te realiseren of om uiteindelijk aandeelhouders tevreden te stellen met meer winst en een hogere dividend uitkering. Maar: wie wil er nou anno 2015 nog gezien worden als instrument? En waarom zou je daar een tool voor bijhouden die bedrijven in staat stelt dat te doen? “Nou, nou niet zo negatief Wonderlijk Werken! Het kan toch ook zijn dat een werkgever een oprechte missie heeft en de wereld een stukje mooier wil maken?” Nou goed dan, dat kan. Als jij oprecht gelooft in wat je werkgever wil bereiken met zijn of haar bedrijf, wat hij of zij wil betekenen of bijdragen aan het leven van zijn of haar klanten en dat je in je hart voelt dat je daar je levensenergie aan wilt wijden, dan ben je geen instrument, maar werk je met bloed, zweet en tranen aan het helpen volbrengen van die missie. Je wordt dan betaalt om iemand anders z’n droom te realiseren en daar ga je vol voor. Helemaal prima! Volgens ons één van de weinige redenen om ergens in dienst te treden of te blijven. Je bent dan geen instrument maar een gelijkwaardig lid van het team. Je werkgever zal dan ook zeker geen CV hebben gebruikt als tool om jou te vinden. En daarom mag ie wat ons betreft de prullenbak in.

Aan wiens droom bouw jij?
Wij denken stiekem dat het hoge prullenbak gehalte van het CV komt door iets heel anders. Door iets heel krachtigs: mensen worden zich steeds bewuster van hun eigen sterktes, hun bijdrage aan de wereld en hoe belangrijk het is lol te hebben in alles wat ze doen. Noem het een generatie ding als je het in een hokje wilt stoppen. En inderdaad: misschien heeft het de mensen die zijn geboren en opgegroeid na 1980 ook wel aan niks ontbroken. Hun ouders zijn van een generatie die zich had voorgenomen om alles mogelijk te maken voor hun kinderen, zodat zij meer kansen, meer mogelijkheden zouden hebben dan zij zelf hebben gehad. Zij wilden ervoor zorgen dat hun kinderen alles konden worden wat ze maar wilden. Long and behold, zie anno 2015 het resultaat van die intentie. Het heeft (mede) gezorgd voor verandering van de definitie van werk en de rol die wij, mensen die werken, daarin spelen. Wij leven anno 2015 in een tijd waarin je aan je eigen dromen mag en kan bouwen (wat echt een groot privilege is..). Waarin je de ruimte hebt om iets betekenisvol voor een ander te doen. Wij leven anno 2015 in een tijd waar je de keuze hebt voor wie je werkt, waaraan je werkt, waarvandaan je werkt en wanneer je werkt. Wij zijn altijd gestimuleerd en verteld dat we alles kunnen worden wat we willen en geloven dat ook! Zou je dan wel voor een baas moeten werken en helpen bij het realiseren van zijn of haar droom als je ook aan je eigen droom kan bouwen? Misschien niet.

Aan onze lieve deelneemster
Als je aan je eigen droom wilt bouwen, heb je dan een CV nodig? Nee, absoluut niet. Is het erg dat er een gat in je CV zit? Nee, absoluut niet. Als je er eenmaal ontslag hebt genomen en je wilt niet meer terug in een baan die je doet voor het geld, dan is het ook niet meer zo belangrijk dat je een gat op je CV hebt. Je CV blijft alleen belangrijk als je weer terug wilt in dat leven. Jij nam ontslag omdat je op zoek wilt naar je eigen missie en die wilt volgen. Je zoekt je eigen weg, je hebt besloten aan je eigen droom te gaan bouwen, ook al weet je misschien nog niet zo goed wat dat is. Wij vinden dat geweldig want de wereld heeft meer mensen nodig zoals jij die hun eigen dromen bouwen en met hun eigen talenten op hun eigen manier de wereld een stukje mooier maken. En verklaren bij deze: een liefdevolle doch onomkeerbare dood aan jouw CV en aan mensen als instrument. Lang leve de dood van je CV en bouwen aan je eigen droom!

Geen CV maar een moderne Da Vinci!
Wat ons betreft mag de creatief getekende levensloop zoals Leonardo da Vinci hem ontworpen heeft weer terugkomen, gestoken in een modern jasje. Een visionair moodboard dat een collage vormt van je menswaarden, vormgegeven met teksten, beelden en film. Die een beeld geven van wat je in de toekomst waard bent, waar je in gelooft en wat je hoopt bij te dragen aan de wereld. Laat dat dan een tool zijn om je in contact te brengen met mensen die geloven wat jij gelooft en die je sterker maken in het najagen en uitvoeren van je droom! Ahhhh ik krijg nu al zin om mijn eigen Da Vinci te maken!! Jij ook?? Laat het ons weten, we vinden het super als je ons mailt!

DIGITAL NOMAD EXPLAINER

Graag inspireren we je met onze opgedane inzichten en kennis van 10 jaar reizen en ondernemen!

Zoek je naar een manier om onderweg geld te verdienen? Download dan onze gratis explainer waarin we vormen van reizen en ondernemen voor je verzamelden. Je leest er verhalen van mensen die met zo'n vorm geld verdienen onderweg. 

Met bewuste en ondernemende groet,

Steven en Diana:)

Diana Vermeij
diana.vermeij@gmail.com

Diana realiseerde zich tijdens haar corporate baan dat ze wel heel veel tijd en energie inruilde voor (veel) geld en dat dat haar niet echt gelukkiger maakte. Ze nam ontslag en begon voor zichzelf. Samen met Steven vertrok ze in 2011 uit Nederland en ze werkt nu vanuit Centraal Amerika als lifestyle coach en website ontwikkelaar.