De verleiding van afleiding

Ping, ploenk, bzzz, trrrr, zzzt zzzt, iedereen kent het wel: het is je mobiele telefoon, je tablet, je smartwatch, je iPod of je computer. We ontvangen allemaal veel mail, notificaties, pop ups, prive berichten en soms meerdere tientallen appjes op een dag. Bij ieder geluidje is ons brein is direct alert. Je hoort iets binnenkomen en je móét van jezelf kijken wie je gemaild of geappt heeft, ongeacht waar je bent of wat je aan het doen bent, straks is het belangrijk. We behangen onszelf en ons leven met technologie en het zijn belangrijke instrumenten geworden voor ons werk, onze interpersoonlijke communicatie en onze vrije tijd. We kunnen ons geen leven meer voorstellen zonder deze technologie. Reden temeer om eens de vraag te stellen: kunnen we eigenlijk zonder en wat zou daar het voordeel van zijn?

Als ik om me heen kijk op deze dinsdagmiddag, zit ik op een pleintje en zie ik bijna alle mensen om mij heen met hun neus in een apparaat. Ik zie een ouder haar kind voorttrekken aan de hand, neus in de telefoon. Ik zie twee mensen aan tafel voor de lunch en beiden een iPad voor zich scrollend door Facebook. Ik zie een groep vrienden aan een ander tafeltje, 5 van de 8 met de telefoon in de hand. Toch jammer denk ik dan. Wat is belangrijker? Het leven om je heen of in je apparaat? En: heb je een keus?

Het is de grote verleiding van de afleiding. Het leven dat lonkt in dat apparaat lijkt veel boeiender dan het leven wat zich direct om je heen afspeelt. Makkelijker ook. De herrie van YouTube, het zoveelste filmpje op Facebook dat je echt gezien moet hebben, het altijd bereikbaar willen zijn, het zijn manieren om te ontsnappen aan het gevoel dat er een andere werkelijkheid op je wacht in je leven waarin we lastige keuzes moeten maken, moeten luisteren naar een ander en waarin we verantwoordelijkheden hebben. Zodra er WiFi, een scherm of een film voorhanden is, pakken we het maar wat graag aan. De verleiding van afleiding. De honger naar nieuwtjes en het constant zoeken naar afleiding is iets dat iedereen voelt en herkent. Het laat ons echter ook vergeten dat het enige leven dat we hebben, juist het leven in het moment is. Het moment waar we zelf zijn. Het moment waarin je om je heen kijkt, met jezelf en je gedachtes bent. Of juist met degene die bij je zijn, je kind, je vrouw of je hond. Ik geloof dat er een hele donkere kant aan al die technologie zit. Het leven is namelijk met die persoon die je aan je hand hebt, waar je mee eet, waar je mee kletst. De crux is denk ik dat je niet de technologie laat beslissen waar je aandacht naartoe gaat, maar dat je zelf die beslissing neemt en kunt nemen.

Ik ontbijt vaak lang en uitgebreid met Steven, zowel als we reizen als in Nederland. We beginnen met een kwartier van stilte en rust. De computers, notificaties en telefoons staan ’s ochtends uit en liggen niet in het zicht. We zitten aan tafel of liggen in de hangmat. Na het begin in stilte draaien we koffiebonen in onze molen en zetten we koffie. We filosoferen vaak wel twee uur over het leven, dingen die we waargenomen hebben, en inspireren we elkaar voor blogjes, opdrachten en experimenten voor wonderlijk werken. We schrijven in de ochtend en verzetten zo het meeste ‘brein’werk in de ochtend. Het vliegt de pennen uit. Pas ’s middags bekijken we email en dan in een blok van maximaal drie kwartier. Al met al ontvang ik 10 emails per dag maximaal. De flutapps zijn van de apparaten af (ps. hoeveel apps heb jij geïnstalleerd staan en welke zijn een afleiding of zelfs een verslaving?) Voor mij betekende het dat de mobiele Facebook app eraf ging, twitter ook en sinds een tijdje ook teletekst en de nu.nl app. Komt er flutmail binnen die niets toevoegt, dan schrijf ik me direct uit van de nieuwsbrief of update, ook al moet ik daarvoor vier keer klikken en me door drie nieuwe vensters werken. En dat werkt, ik ontvang steeds minder mail. s Middags liggen we op het strand, gaan we sporten of doen we een Skype gesprek voor wonderlijk werken. Hierbij ook geen Ping, ploenk, trrr, bzzz bzzzz toegestaan. We zijn met onszelf in het moment.

Sinds onze dochter Isa er is (november 2015), lijkt de behoefte aan weinig ping, ploenk, bzzz, trrrr, zzzt zzzt,  alleen maar sterker geworden te zijn. Begonnen als een soort oefening waar we onszelf telkens weer aan moesten herinneren, geworden tot een gewoonte, een luxe bijna en spelen we in de ochtend met haar, gaan we naar het strand, een stukje wandelen naar de supermarkt, naar het speeltuintje of gewoon thuis of rondom de bus klieren. De telefoons en computers zijn uit als zij wakker is. Om 11 uur wrijft ze in haar ogen en zegt ze: ‘moe‘. Lekker een paar uur slapen. Tijd waarin wij de computers open doen en het weer oppakken waar we ‘vroeger‘, voor haar komst ook aan begonnen: het bloggen en schrijven. 

Ik realiseer me dat de kunst is om de tijd die ik hebt, zo zinvol en bewust mogelijk te besteden. Wat is dan zinvol? Geen verslavende spelletjes, geen Facebook, geen doelloos surfen omdat ik me verveel. Ik bewaak actief de tuin van mijn geest en voedt deze met mooie, nuttige content, stilte of een goed gesprek. Tja, ik neem het me voor en voor ik het weet, zit ik een paar weken later toch weer op diezelfde geestdodende sites. De verleiding is er altijd! Ik moet mezelf er iedere dag aan herinneren. Het is geen snel trucje maar moet deel worden van mijn levensstijl. De winst is groot, niet te beschrijven. Ik merk het direct: ik geniet van het moment in het nu, probeer er voor een ander te zijn, voor mijn dochter, aandacht om te luisteren ook al kent ze nog niet zoveel woorden. Met de hoeveelheid tijd die ik zomaar overhou omdat ik dat scherm bewust wegleg, heb ik iedere dag de intentie iets nuttigs toe te voegen aan het leven van hen om mij heen. Voor mij iedere dag een beetje minder verleiding in afleiding en meer bewuste tijd voor mezelf!

Ben jij ook op zoek naar meer tijd voor jezelf? Bewuster in het moment leven? Laat je dan inspireren door onderstaande video en doe daarna het scherm waarop je dit leest lekker uit en kom in het nu:)

Can we autocorrect humanity?

DIGITAL NOMAD EXPLAINER

Graag inspireren we je met onze opgedane inzichten en kennis van 10 jaar reizen en ondernemen!

Zoek je naar een manier om onderweg geld te verdienen? Download dan onze gratis explainer waarin we vormen van reizen en ondernemen voor je verzamelden. Je leest er verhalen van mensen die met zo'n vorm geld verdienen onderweg. 

Met bewuste en ondernemende groet,

Steven en Diana:)

Diana Vermeij
diana.vermeij@gmail.com

Diana realiseerde zich tijdens haar corporate baan dat ze wel heel veel tijd en energie inruilde voor (veel) geld en dat dat haar niet echt gelukkiger maakte. Ze nam ontslag en begon voor zichzelf. Samen met Steven vertrok ze in 2011 uit Nederland en ze werkt nu vanuit Centraal Amerika als lifestyle coach en website ontwikkelaar.