Diana in VivaMama: Happy Campers

Onderstaand interview met Diana verscheen afgelopen april in de VivaMama met als titel ‘Happy Campers’. We delen het hier met jullie omdat schrijfster Marlies Hanse er zo’n mooi en eerlijk artikel van gemaakt heeft en het online niet terug te vinden is. Het bevat een paar mooie lessen voor andere (aspirant) reizende ouders.

—-

Diana (36) reist met haar man Steven (34) en dochter Isa (16 maanden) in een busje door Centraal Amerika, zonder plannen om terug te keren.

“We reisden al een paar jaar in ons Volkswagenbusje door Centraal Amerika, toen ik in Belize zwanger raakte. We waren dolblij. Onze levensstijl aan de wilgen hangen en terugkeren naar Nederland is nooit een optie geweest. Na onze studententijd hadden we beiden een vaste baan in het bedrijfsleven. We werkten in hetzelfde bedrijf. Maar allebei kwamen we er al snel achter dat we van zo’n carrière niet gelukkig werden. Inmiddels zijn we gehecht geraakt onze vrijheid: we kunnen zelf bepalen hoe we onze tijd indelen en wij bepalen voor wie, wanneer en waarvandaan we werken. In de afgelopen jaren was het ons gelukt om reizend ons geld te verdienen door websites te bouwen, online marketingklussen aan te nemen en trainingen te geven over onze nieuwe levensstijl. En dus besloten we te blijven reizen, ook nu ik zwanger was. In het derde trimester van de zwangerschap huurden we een appartement in de Mexicaanse stad Playa del Carmen. Ik wilde graag thuis bevallen, maar een paar dagen voor de uitgerekende datum voelde ik Isa niet meer bewegen. De gynaecoloog maakte een echo en besloot dat ik meteen een spoedkeizersnede zou krijgen. Spannend, maar gelukkig had ik vooraf al kennisgemaakt met het zorgteam dat me zou begeleiden als een thuisbevalling niet zou lukken. Dat gaf me een vertrouwd gevoel. Na twee dagen mochten Isa en ik terug naar ons appartement, waar we de tijd namen om elkaar in alle rust te leren kennen. Toen Isa drie maanden was, vlogen we naar Nederland om haar kennis te laten maken met onze familie en vrienden.”

Even wennen
“Isa was tien maanden toen we weer op reis gingen. Ons plan: vanuit Mexico via Guatemala en Nicaragua naar Costa Rica rijden. De eerste weken stonden in het teken van overleven. Wat was het heftig om nu niet met z’n tweeën, maar met een baby on the road te zijn. Isa vond het slapen in haar hangmat geen succes en we waren continu op zoek naar manieren om het busleven met een baby handig te organiseren. We hadden geen commode, geen kledingkast, geen box. Dus waar konden we haar het beste verschonen, waar deden we haar in bad en waar borgen we alle babyspullen op? Aan werken kwamen we in het begin niet toe, maar langzamerhand kregen we een ritme te pakken. Verschonen ging prima op ons bed, we maakten één tas met alle spullen voor Isa en namen haar gewoon met ons mee onder de douche. Door een vaste slaaproutine in te bouwen en haar op vaste tijden in haar hangmat te leggen, sliep Isa na een paar weken beter dan ooit. Na de lastige beginfase werd het reizen steeds leuker. Zo zette Isa haar eerste stapjes op het strand van El Salvador. En toen we een aap zagen in een nationaal park in Costa Rica zei ze haar eerste woordje. Aap! Dat zijn onvergetelijke momenten. We hebben geleerd om nog meer te leven in het nu en te genieten van kleine momenten.”

Reizen en routine
“We wisselen reisdagen af met dagen waarop we ons kamp opslaan. Dat is wel zo fijn voor Isa. Hoewel elke plek anders is, verlopen onze niet-reisdagen toch volgens een redelijk vast ritme. Als om zes uur de zon opkomt, kruipt Isa uit haar hangmat en gaat een van ons met haar naar buiten, zodat de ander nog wat langer kan slapen. We ontbijten met elkaar en Isa speelt rond de bus. Het liefst gaat ze op zoek naar spinnen, torretjes en kleine salamanders. Een van ons gaat een paar uur aan het werk, de ander gaat met Isa op stap. Daarna is het tijd voor een siësta. Isa slaapt een paar uur in haar hangmat en wij lezen een boek of verzetten nog wat werk. Aan het einde van de middag gaan we met elkaar naar het strand, zwaaien de zon uit en kijken naar de maan. Om half tien duiken we allemaal ons bed in, voor die tijd is het in de bus te warm om te gaan slapen. We weten steeds beter wat Isa nodig heeft. Zo rijden we maximaal honderdvijftig kilometer per dag en blijven na een reisdag altijd een paar dagen op dezelfde plek. Het reizen met haar is fantastisch, maar wel zwaarder dan we van tevoren dachten. Dat komt vooral doordat we de zorg voor haar nooit even uit handen kunnen geven aan oma of de oppas. Ik mis warm water om mijn haar te wassen, en een wasmachine die alle rompertjes in één keer schoonmaakt. Toch is er voor ons geen grotere luxe dan het leven dat we leiden. We hebben tijd om veel bij elkaar te zijn en richten ons leven in op een manier die bij ons past.”

Onderweg leren
“Elk jaar kijken we naar onze toekomstplannen. Krijgen we nog steeds energie van ons werk? Wat heeft Isa nodig? Vinden we het leuk om weer een jaar te reizen? Tot nu toe is het antwoord altijd volmondig ja geweest. We zijn niet van plan om te stoppen met reizen als Isa vier jaar is. We willen haar veel zelf bijbrengen en geloven dat ze veel zal leren van de reizen die we maken en de culturen waarmee we kennismaken. Als Isa graag naar school wil, kunnen we altijd nog besluiten ons ergens voor langere tijd te settelen. We willen haar leercurve inrichten zoals we ook ons reizende bestaan hebben ingericht: luisterend naar ons hart, met onze zintuigen open en ons hoofd op scherp.”

DIGITAL NOMAD EXPLAINER

Graag inspireren we je met onze opgedane inzichten en kennis van 10 jaar reizen en ondernemen!

Zoek je naar een manier om onderweg geld te verdienen? Download dan onze gratis explainer waarin we vormen van reizen en ondernemen voor je verzamelden. Je leest er verhalen van mensen die met zo'n vorm geld verdienen onderweg. 

Met bewuste en ondernemende groet,

Steven en Diana:)

Steven Zwerink
szwerink@gmail.com

Steven heeft nog nooit full-time gewerkt en is ook niet van plan dat ooit te gaan doen. Hij gelooft dat ademhaling, en neusademhaling in het bijzonder, de start is van een leven waarin je leeft en werkt op jouw voorwaarden.