Een burn-out, en nu?

Een burn-out? En nu? Het zal een vraag zijn die je constant in je omgeving hoort en die je jezelf ook al een paar keer hebt gesteld. Stiekem vraag je je ook af hoe het zover heeft kunnen komen. Hoe je in hemelsnaam aan die burn-out bent gekomen. Je krijgt de indruk dat het allemaal in je koppie zit, dat je het gewoon niet meer aankunt. Het zit tussen je oren. Toch? Gek genoeg is het iets lichamelijks. In essentie raak je ‘burned out‘ als je langdurig aan stress hebt blootgestaan. En die stress kan uit diverse hoeken komen maar het is in principe een lichamelijke uitputtingsreactie. Het staat als een paal boven water staat dat je mentale veerkracht en mindset heel belangrijk zijn bij je herstel, maar het is niet de oorzaak van je burnout. Hoe meer je een burn-out als iets lichamelijks kan zien en hoe meer je snapt wat je even wel en niet meer van jezelf kan en moet verwachten, hoe eerder je lichaam in herstelmodus zal komen.

Bij een burn-out is vaak niet alleen je immuunsysteem van slag, maar zijn er ook hormonale schommelingen en verstoringen. Die stress die je burnout veroorzaakt, kan natuurlijk allerlei oorzaken hebben, dat is voor iedereen anders. Maar dat het om een hele lange periode van zware stress gaat, dat is duidelijk. Je persoonlijkheid speelt een rol, de ‘trekjes‘ die zo typisch zijn voor jou en neigingen die je van nature hebt. Maar de langdurige stress en hyper gespannenheid is de basis van je burn-out. Stress bouwt zich geleidelijk op, soms gedurende vele jaren en het effect van die stress is vaak onzichtbaar totdat het ‘te laat’ is. Je ligt ‘ineens‘ voor pampus op de bank met een burn-out en voel je je ontzettend down. Je voelt je gespannen, bent extreem moe, kan je slecht concentreren en hebt ineens een geheugen als een zeef.  Je slaapt slecht, je moet om de haverklap huilen, je bent snel geraakt, je stemming vliegt van up naar down, je piekert je suf. Van mensen uit onze trainingen weten we dat ze ook lichamelijke klachten hebben: hoofdpijn, rug- en nekpijn, druk op de borst, maag/darmproblemen, druk op de borst, benauwdheid, misselijkheid, pijnlijke spieren, hartkloppingen en duizeligheid. Deze lichamelijke spanningsklachten kunnen zo oplopen dat je er volledig van in paniek kan raken. De diagnose paniekstoornis wordt daarom niet zelden naast een burn-out gesteld. Daarnaast voel je je schuldig en worstel je met het idee dat je faalt. Hoe meer dit het geval is hoe meer er ook een depressief beeld zal ontstaan. Er speelt bij een burn-out dus vaak veel meer dan alleen wat vermoeidheid. Je lichaam is op hol en tegelijkertijd uitgeput, wat tot allerlei gekke symptomen kan leiden, met veel zorgen en frustraties tot gevolg.

Wat vaststaat is dat de burn out voor velen als een complete verrassing komt omdat je heel langzaam achteruit gaat. Je gaat er langzaam slechter en ongezonder uitzien. Je gedrag wordt langzaam wat negatiever. Je voelt je wel steeds meer gespannen maar je hebt het steeds nog wel kunnen volhouden. Je merkt zelf niet hoe ‘erg’ het eigenlijk geworden is en anderen vaak ook niet. En dan ben je ineens zó moe, dat heb je nog nooit meegemaakt. Je hebt nergens maar dan nergens geen zin in. Als je al kinderen hebt, kun je ze wel achter het behang plakken en je geniet er niet meer van. ‘Hoe snel kom ik bij ze weg?‘, denk je regelmatig. Je weet van de schaamte niet hoe snel je die gedachte moet wegdrukken. Maar hij is er wel, hoe erg dat ook is om toe te geven. Je bent te ver gegaan, te lang blijven doorlopen, het te lang genegeerd. Je kúnt gewoon niet meer. Je bent zó toe aan rust, niet te beschrijven.

Ach, het helpt wel als ik wat ga slapen, dat moet het zijn, ik ben gewoon een beetje overwerkt’, denk je nog.

Een paar maanden van vroeg naar bed en uitslapen later ben je nog geen steek opgeschoten. Je wilt uitrusten en weer doorgaan met wat je aan het doen was voordat je op de bank belandde. Je voelt je nog steeds net zo slecht. In je omgeving beginnen de eerste adviezen hoorbaar te worden: ‘ga lekker sporten joh, dat helpt!’ Jij bent ondertussen nog steeds zó moe dat je na het ontbijt vaak alweer in bed ligt. Als je je al uit je bed hebt weten te slepen voor het ontbijt. Sport is wel het láátste waar je aan moet denken. De gedachte dat je zo nog langer verder moet, is bijna onhoudbaar. Het leven dat je leeft, daar kún je gewoon niet meer naar terug.

Af en toe steekt je werkgever, meestal in de vorm van je contactpersoon bij HR zijn of haar hoofd digitaal om de hoek. Daar wordt het alleen maar erger van en je krijgt bijna een paniekaanval als je een mailtje van je werkgever in je mailbox ziet staan. Je krijgt jezelf in het begin niet eens zover zo’n mailtje te openen, laat staan te lezen, en het idee er iets mee doen lijkt wel uit een ander universum te komen. Je steekt je kop in het zand en hoopt dat het gauw over is. Een beetje als een blauwe envelop, alleen dan van je werkgever. Misschien ben je wel je eigen werkgever. Dat is bijna nog erger want dan zullen je klanten je wel herinneren aan het feit dat je gewoon moet doen wat je hebt beloofd. Na maanden van MOETEN werken, niet mogen omvallen, heb je je telefoon maar uitgezet en er staan honderden ongelezen berichten in je inbox. Je hebt je site ook maar offline gehaald. Het gáát gewoon niet meer.

Burn out en nu?
Wat jij hebt, is lijf en een koppie dat onder constante hoogspanning staat. Je hebt als zo lang niet meer ‘ontspannen‘ dat je dat niet meer lijkt te kunnen. Tot rust komen, lichamelijk lukt in het begin ook vrijwel niet. Je blijft maar malen, piekeren en nadenken. Wat veel van de mensen helpt die bij ons gekomen zijn tijdens of na een burnout is ademhalen. Nietsdoen en ademhalen. Hoe meer terug naar de essentie kun je gaan dan dat? Vaak ben je in het begin nog veel te druk bezig met je herstel, terwijl je amper belastbaar bent en vaak ook nog grote cognitieve problemen hebt (concentratie, geheugen). Wat je niet moet vergeten is dat er iets of iemand verantwoordelijk is geweest voor al die stress. Uiteraard allereerst jijzelf door deze situaties en mensen toe te laten in je leven zo lang. Zaken die je energie opslurpen. Mensen waar je doodmoe van wordt en die veel energie bij je wegzuigen. In de jaren dat wij mensen helpen met het inrichten van een ander leven, werkten we al met heel wat mensen die een burn-out hebben ervaren. Samengevat zeggen zij allemaal hetzelfde:

‘Stop met alle energie kostende situaties en doe alleen nog dingen die je energie opleveren’. Vandaag nog.

Welke situaties kosten jou zo ontzettend veel energie? Welke mensen kosten je energie?

Ga eens voor de spiegel staan en blijf daar tenminste een half uur voor staan. Haal adem. Diep adem en herhaal dat net zo lang totdat je ademhaling niet meer zo hoog in je keel zit (alsof je moet huilen of constant buiten adem bent). En kijk naar jezelf. Als je moet huilen, dan zit je op de goede weg. Dwing jezelf te vóélen en erin te blijven. Denk aan de dingen die je allemaal heb gemist de laatste jaren doordat je in deze energie slurpende situaties hebt gezeten. Wat heeft dit leven je gekost? Wat heeft het je gekost dit salaris te houden? Wat heeft het je gekost dit werk te doen? Denk aan je kindje die je vroeg: ‘mama/papa, waarom ben je altijd zo boos?’ Of aan je partner die het ieder weekend moet doen met een hoopje futloos mens, die al tijden geen fijne seks heeft gehad want jouw libido lijkt te zijn verhuisd naar de maan. Denk aan al die dingen die je zo graag had willen doen voor jezelf: dat vriendenuitstapje, die lekkere vakantie in de zon, die wintersport, dat borreltje, die ene gave training, maar vanwege de situatie niet hebt gedaan. Waar je altijd ‘te druk’ of ‘te moe’ of ‘te blut‘ voor was.

Je voelt vanzelf wanneer je lang genoeg voor de spiegel hebt gestaan. Dan kun je de neiging niet meer onderdrukken om pen en papier te pakken. Om het allemaal op te schrijven:

Welke situaties kosten jou zo ontzettend veel energie? Welke mensen kosten je energie?

Welke beslissing (die je al heel lang uitstelt) kun je NU nemen, die je direct ruimte en energie zal geven?

 

 

 

 

Wauw, de bovenstaande witregels staan voor de lange stilte waarin je hebt zitten schrijven. Het lijkt wel alsof er een storm is losgekomen.  Je bent er nog niet maar dit is een ontzettend belangrijke eerste stap. Soms duurt een burn-out jaren, omdat mensen deze eerste stap niet zetten.

Wil je eens met ons sparren over de vraag ‘wat nu?‘, plan dan gerust een halfuurtje in onze agenda. Dat verplicht je tot niets.

DIGITAL NOMAD EXPLAINER

Graag inspireren we je met onze opgedane inzichten en kennis van 10 jaar reizen en ondernemen!

Zoek je naar een manier om onderweg geld te verdienen? Download dan onze gratis explainer waarin we vormen van reizen en ondernemen voor je verzamelden. Je leest er verhalen van mensen die met zo'n vorm geld verdienen onderweg. 

Met bewuste en ondernemende groet,

Steven en Diana:)

Diana Vermeij
diana.vermeij@gmail.com

Diana realiseerde zich tijdens haar corporate baan dat ze wel heel veel tijd en energie inruilde voor (veel) geld en dat dat haar niet echt gelukkiger maakte. Ze nam ontslag en begon voor zichzelf. Samen met Steven vertrok ze in 2011 uit Nederland en ze werkt nu vanuit Centraal Amerika als lifestyle coach en website ontwikkelaar.