Onzekerheid

Waarom onzekerheid je beste vriend zou moeten zijn

Hoe vaak in je leven heb je wel niet gedacht dat je het allemaal helemaal voor elkaar had? Huis aan kant, kinderen naar school, iedereen gezond, genoeg geld op de bank, etc. Voor een kort moment was er helemaal niks om je druk om te hoeven maken? En hoe vaak kwam er in hele korte tijd daarna een probleem op je pad dat weer de nodige onzekerheid en uitdaging met zich meebracht? En bijna altijd zorgde dit voor druk, stress en het verdwijnen van dat lekkere gevoel. 

Ik heb dit iedere dag. Keer op keer dienen er zich weer grote of kleine problemen aan, juist op die momenten dat ik denk dat het even rustig is in het kamp. Vaak zijn dit problemen die ik niet had voorzien en toch ineens op mijn pad komen. Van simpele dingen als: te weinig ingrediënten in huis om te kunnen koken wat ik in gedachten had of een weersverandering die mijn trainingsplannen in het water gooit tot serieuze zaken als gezondheidsproblemen, financiële uitdagingen in ons bedrijf en nog heel veel meer. Deze problemen zorgen voor veel onzekerheid in mijn dagelijks leven en ik kan me zo voorstellen dat deze problemen bij veel meer mensen voor dezelfde onzekerheid zorgen.

Eigenlijk is het leven een aaneenschakeling van problemen en onzekerheden. En daar houden de meeste mensen niet van. Daarom gaan we op zoek. Op zoek naar manieren om die onzekerheid te kunnen voorkomen. Zo deed ik dat ook. Om een of andere reden lijkt het wel of de zoektocht naar zekerheid ingebakken zit in mij en in ons allemaal. Bijna angstvallig zoeken we naar handvatten en oplossingen die ons de zekerheid geven dat we de juiste keuzes maken of aan het maken zijn. Het probleem met deze zoektocht naar zekerheid is echter dat volledige zekerheid een utopie is. Een onbereikbaar doel dat in zichzelf ook nog eens alleen maar meer onzekerheid met zich meebrengt.

Als er namelijk een ding is dat ik geleerd heb van de laatste jaren als reizende ondernemer de wereld rond te reizen is dat wel er helemaal niks zeker is in je leven. Je kunt nooit zeker weten of je je lokale bus wel haalt. Je weet niet of ze op de plek van je bestemming wel engels spreken. En het is bijna onmogelijk om te voorspellen waar en hoe je je geld gaat verdienen als je iedere maand op een andere plek verblijft. Deze vorm van onzekerheid geldt natuurlijk niet alleen voor mij of deze gekozen levensstijl. Dit gevoel van onzekerheid geldt voor iedereen. Je kunt niet weten of je baas morgen besluit om je te ontslaan. Je kunt niet weten wat de huizenmarkt doet. Je kunt niet weten of die ene klant je weer zo’n goedbetaalde klus zal geven. Je kunt niet weten welke keuzes je kinderen gaan maken. De grote uitdaging zit hem erin hoe je met deze onzekerheid omgaat.

Plannen als verkapte zekerheid
Om het simpele voorbeeld van de lokale bus te nemen als je op reis gaat: Je kunt simpelweg niet weten hoe laat de lokale bus gaat van het vliegveld naar de boot als je eenmaal geland bent in Thailand. Uiteraard kun je dit googlen, uitzoeken en misschien zelfs wel reserveren maar de kans is groot, zeker in landen als Mexico of Thailand dat de bus wel gaat maar dat je nooit weet hoe laat precies (je kunt zelfs niet zeker weten of jouw bus van het centraal station ergens in Nederland wel op tijd gaat, maar dat terzijde). In dit soort landen gaat de bus soms namelijk pas als hij vol zit. Soms gaat de bus pas als de chauffeur zijn lunch op heeft. Soms gaat hij helemaal niet omdat het toevallig net heel hard geregend heeft. Oude Steven, de Steven voordat hij vijf jaar lang de wereld over had gereisd, deed er alles aan om deze onzekerheid te voorkomen. Ik boekte hotelkamers, huurauto’s en restaurants het liefste zo ver mogelijk van tevoren. Ik plande alles. Mijn trein, mijn bus, mijn eten, mijn trainingen. Ook mijn werkagenda was soms wel tot op het kwartier nauwkeurig ingepland. Deze vorm van plannen gaf mij een gevoel van controle. Een gevoel van zekerheid. Ik dacht dat als ik alles maar goed voorbereid had, ook op reis, dat alles dan ook vanzelf goed zou verlopen. En toen bleek dat plannen bijna volledig zinloos is in een land als bijvoorbeeld Mexico.

Mijn gedetailleerde plannen werden keihard teruggeworpen tot dat wat alle plannen eigenlijk zijn: een soort optimaal gekozen richting van hoe we ons tijd, geld en energie in zouden willen zetten als alles meezit. En in Mexico zat niet alles mee. Bussen reden niet op tijd. Klanten betaalden maar niet. Het gebrek aan goed werkend internet zorgde ervoor dat we ons werk soms niet af kregen. We hadden het veel te zwaar met de hitte en de drukte in Mexico Stad en de Mexicaanse mentaliteit maakten het onmogelijk om er een strakke planning op na te houden. Alle zekerheid die ik dacht ingebouwd te hebben na zoveel maanden zorgvuldige voorbereiding en planning was binnen een paar weken verdampt. Op een hele harde manier leerde ik dat zekerheid zoals ik dat dacht te kennen eigenlijk helemaal niet bestaat. Niet in het reizende leven maar ook niet in mijn ‘gewone’ leven in Nederland. Alles loopt eigenlijk bijna altijd anders dan verwacht. Dat is zo’n beetje de enige zekerheid die ik had. En dat was best een bizarre realisatie. Maar wel een realisatie die enorm bevrijdend zou werken toen ik hem eenmaal geaccepteerd had.

Onzekerheid is de enige zekerheid die er is
Het enige dat ik nu zeker weet weet is dat alles in het leven onzeker is. Onzekerheid is zo’n beetje de enige zekerheid van ons bestaan. Dit is dus ook meteen de voornaamste reden om onzekerheid te omarmen als je grootste vriend. In onzekerheid omarmen schuilt namelijk onze grootste kracht. Onzekerheid is onze drijfveer. Onze prikkel tot groei. Onze stimulans tot nadenken en actie. Onzekerheid ligt aan de basis van onze persoonlijke ontwikkeling en groei. Zoals het simpele gezegde luidt: als je denkt alles te weten zul je ook niks meer leren. We kunnen simpelweg niet groeien en leren zonder eerst iets niet te weten. En door te accepteren dat de toekomst onzeker is  zeg je: ik weet het niet. Je kunt er voor kiezen om onzekerheid je te laten verlammen en continue proberen om stukjes schijnzekerheid toe te voegen aan je bestaan. Of je kunt ervoor kiezen om te accepteren dat onzekerheid nou eenmaal de altijd aanwezige en noodzakelijke vriend is tijdens deze reis die ons leven is. Dat je jezelf toestemming moet geven om zekerheid zoeken los te laten. Om hardop uit te spreken dat je het niet weet.

Ik weet het niet
In deze vier simpele woorden ligt ontzettend veel kracht verscholen. Door hardop te durven zeggen ‘Ik weet het niet’ creëer je automatisch een opening tot dialoog met jezelf en met anderen. Door te zeggen dat je iets niet weet geef je jezelf de kans om je te ontwikkelen. Hoe meer we toe durven te geven iets niet te weten, des te groter zijn onze kansen om te groeien, te leren en te ontwikkelen. De grootste kans op een gelukkig leven ligt dan ook in het openlijk erkennen dat je iets niet weet (en dus niet in spullen kopen;)). Met al mijn zintuigen open ben ik bezig om voor mijzelf, mijn vrouw en mijn kinderen een fijn en uitdagend pad uit te stippelen. Zekerheid bestaat niet, dat weet ik zeker. Dus kun je maar beter een beetje leren genieten van onzekerheid, toch? Omarm dus die beren en onzekerheden op je weg, ze zijn je beste vrienden!

DIGITAL NOMAD EXPLAINER

Graag inspireren we je met onze opgedane inzichten en kennis van 10 jaar reizen en ondernemen!

Zoek je naar een manier om onderweg geld te verdienen? Download dan onze gratis explainer waarin we vormen van reizen en ondernemen voor je verzamelden. Je leest er verhalen van mensen die met zo'n vorm geld verdienen onderweg. 

Met bewuste en ondernemende groet,

Steven en Diana:)

Steven Zwerink
szwerink@gmail.com

Steven heeft nog nooit full-time gewerkt en is ook niet van plan dat ooit te gaan doen. Hij gelooft dat ademhaling, en neusademhaling in het bijzonder, de start is van een leven waarin je leeft en werkt op jouw voorwaarden.