31 okt Wonen waar anderen op vakantie gaan
Het bankje waar ik op zit ligt in de schaduw. Achter mij komt de zon op, ik kijk uit over zee en kan het ruige eiland La Gomera zien liggen. Mijn ‘werkdag’ begint zometeen. Over een kwartiertje opent het cafeetje waar Diana en ik neerstrijken als we echt wat gedaan willen krijgen. We hebben onze draai wel aardig gevonden op het mooie Tenerife. Het is hier praktisch altijd voorjaar en daardoor ook gevuld met vakantiegangers en toeristen. Zelfs na bijna acht jaar reizend ondernemen voelt het nog altijd gek om voor een langere periode te wonen op plekken waar anderen op vakantie gaan. En dit brengt altijd een dubbel gevoel met zich mee.
De busladingen mensen die we hier voorbij zien komen. De hotels met de strandstoelen en de handdoeken erop om ze alvast te reserveren. De hoeveelheid afval die mensen achterlaten na een dagje op het strand of op stap. Zomaar een paar zaken die ons echt opvallen. Wonen waar anderen op vakantie gaan zorgt enerzijds voor een idyllisch gevoel (wij kunnen op ons eigen tempo, en vaak ook nog in de lokale taal, genieten van al het moois dat een plek te bieden heeft) en tegelijkertijd worden we er een beetje droevig van als we de mensen om ons heen observeren. Het gedrag dat toeristen vertonen doet ons vermoeden dat het om een zuurverdiende vakantie gaat, met beperkte tijd om er het maximale uit te halen, het soort van verplicht genieten omdat het nu leuk en perfect moet zijn voordat ze weer naar hun huis en baan terugvliegen.
We voelen dan ook vaak een soort weerzin tegen de maatschappij of het systeem dat dit gedrag heeft voortgebracht. De 40-urige werkweek met zijn weekend op zaterdag en zondag en paar weken vakantie per jaar. Een systeem dat stamt van vlak na de tweede wereldoorlog, toen we gedwongen door oorlog moesten wederopbouwen (en dat door dit systeem fantastisch lukte). Nu bijna 70 jaar na de wederopbouw houden we dit systeem nog steeds krampachtig in stand. En dat terwijl de Aarde ons steeds duidelijker maakt dat oneindig groeien simpelweg niet gaat op een planeet met eindige voorraden. Gelukkig zijn er steeds meer tekenen zichtbaar die ons vertellen dat er een verandering gaande is.
Mensen die bij ons komen om samen aan de slag te gaan, geven aan dat ze door het gebrek aan tijd en energie er simpelweg niet aan toe komen om na te denken over zaken als voeding, levensstijl en alternatieven voor het pad waar ze nu op zitten. Na dit belangrijke inzicht kiezen ze er dan voor om (al dan niet door onze training) ontslag te nemen, minder te gaan werken of een bedrijf te starten naast hun huidige baan. Ze geven zichzelf het cadeau van tijd in hun dagen, lucht en ruimte in hun hoofd en energie in hun lijf.
Onlangs schreef iemand ons dat hij niet eens perse hoefde te kunnen wonen waar andere mensen op vakantie gaan. Door zijn keuze om minder te gaan werken en meer tijd te besteden aan zichzelf en zijn levensstijl voelde het nu al steeds meer alsof hij permanent op vakantie was. De rust in zijn dagen, ruimte in zijn hoofd en kracht om nieuwe dingen te ondernemen werkten volgens hem verslavend. En deze drie zaken zijn het offer van (tijdelijk) wat minder verdienen méér dan waard, gaf hij aan. En hij is niet alleen.
Een steeds groter wordende groep mensen ervaart dat zij opbranden door te willen blijven functioneren in een systeem dat gericht is op oneindige groei. Werken in organisaties die streven naar oneindige groei en winst en die dividend uitkeringen aan aandeelhouders belangrijker vinden dan de sporen die zij nalaten op de planeet of het zorgen voor de mensen in hun gelederen, vraagt om één ding. Dat je voor de volle 100% achter de missie van het bedrijf staat. En héél zeker weet dat je binnen die organisatie werk doet dat bij je past, dat je de ruimte geeft aan de mooiste versie van jezelf, een job waarmee je je potentieel maximaal benut. En dat je het ok vindt om een paar jaar jezelf in het teken te zetten van bouwen aan andermans droom.
Dat deze situatie uitzonderlijk is, bewijst het snel groeiende aantal mensen dat met een burn out of bore-out op de bank zit. Die mensen zijn nog op vakantie op de plek waar wij wonen en al uitkijkend over dat fantastische uitzicht op zee vragen zij zich af: is dit het nu? Moet ik terug naar een baan in hetzelfde systeem als waar in opbrandde? Het antwoord is nee. En de keuzes die daarop volgen zijn voor ons de kleine zichtbare verschuivingen dat er langzaam een kentering komt in het streven naar meer geld, een groter huis dan de buurman en werk doen waarin je jezelf wegcijfert omwille van het bedrijf.
Het is onze missie om bij te dragen aan het kleiner maken van de groep mensen die verplicht op vakantie moeten. Niet omdat we zo graag tegen het systeem willen schoppen. Maar omdat we weten dat we er allemaal beter van worden als iedereen een beetje meer lucht en energie terug krijgt in zijn leven.
DIGITAL NOMAD EXPLAINER
Graag inspireren we je met onze opgedane inzichten en kennis van 10 jaar reizen en ondernemen!
Zoek je naar een manier om onderweg geld te verdienen? Download dan onze gratis explainer waarin we vormen van reizen en ondernemen voor je verzamelden. Je leest er verhalen van mensen die met zo'n vorm geld verdienen onderweg.
Met bewuste en ondernemende groet,
Steven en Diana:)
