Spullen van een digitale nomade

‘Minimalisme’ of ‘De dag dat we afscheid namen van bijna al onze bezittingen’

‘Dit jurkje hou ik sowieso’ zegt Diana tegen mij terwijl we onze kledingkast aan het uitruimen zijn. Uitruimen, niet opruimen. We staan voor onze kledingkast en de onmogelijke opgaaf om afscheid te nemen van bijna al onze kleren. Het voelt als afscheid nemen van onze identiteit. We gaan voor ten minste één jaar maar waarschijnlijk langer op reis en onze backpacks zijn niet zo groot dat alles mee kan. Sterker nog, we hebben slechts ruimte voor een paar kledingstukken, de rest geven we weg of verkopen we. En wat geldt voor onze kleding geldt ook voor al onze andere bezittingen. Onze bank, de hippe eettafel, de verzameling Starbucks koffiemokken, alles gaan we weggeven of verkopen. Vanaf dit moment moeten we leren leven met minder. Wij, twee welvarende yuppen die al veel te snel in ons leven veel teveel geld verdienden en daardoor nooit echt de waarde ervan hebben leren kennen. En nu staan we op het punt om wel heel erg confronterend afscheid te nemen van die levensstijl door afscheid te nemen van bijna al onze bezittingen, hoe gaat dit ons ooit lukken?

Bovenstaand scenario speelde zich af in de laatste maanden van 2011. Nu, tweeëneenhalf jaar later, lig ik in een hangmat in een hostel in Mexico en lezen we in een (prachtig) boek dat wat wij hebben gedaan met onze spullen Minimalisme heet. ‘Meer met minder’ is de basis van het minimalisme. Met minder spullen leven wil niet zeggen dat je alles maar blind weg moet geven en maar moet zien hoe je het vanaf daar redt. Juist niet. Het is een levensstijl waarin je bewuster omgaat met dat wat je hebt. Je kunt tijd, geld en energie maar één keer gebruiken en een minimalistische levensinstelling helpt je om heel bewust te kiezen waarvoor je het gebruikt. Welke spullen hebben echt waarde? Wil ik mijn tijd wel inruilen voor de garage opruimen? Heb ik dit echt allemaal nodig? Kan ik mijn tijd, geld en energie niet beter gebruiken?

Toen wij destijds, in december 2011, al onze bezittingen wegdeden was dat meer uit praktisch oogpunt (waar zouden we het anders op moeten slaan?) dan uit filosofisch oogpunt om minimalisme in ons leven te brengen. Echter, vrij snel begonnen we te merken dat leven met minder spullen echt te gek is. Leven met minder spullen maakt je vrij. Het geeft je meer vrijheid, meer tijd, meer ruimte (zowel fysiek als in ons hoofd) en doordat we zoveel minder spullen bezitten, hebben we minder zorgen, minder kosten en minder om ons druk over te maken. Wij waren echt verbaasd toen we ontdekten hoeveel spullen we bezaten waar eigenlijk nooit echt iets mee deden of die zelfs nog in een verhuisdoos zaten ingepakt maar wel ruimte opnamen in ons huis en in ons hoofd! De bekende spreuk: ‘The things you own end up owning you. It’s only after you lose everything that you’re free to do anything’ werd ineens waarheid. Nou ja, niet ineens. 

Het is een heel proces geweest en nog steeds komt minimalisme bijna ieder dag terug in ons leven. Als we boodschappen gaan doen maar ook als we op een vliegveld staan en de ouderwetse drang voelen om souvenirs te kopen of als we een verjaardag hebben. Wat kopen we? Kopen we überhaupt iets? En waar dit proces eerder moeizaam ging en we lang twijfelden over wat wilden kopen / behouden gaat dat nu vanzelf. Is iets niet kapot, dan hoeft het niet vervangen te worden. Is iemand jarig? Gaat het dan om het cadeau of het samenzijn? Heeft het geen echte toegevoegde waarde? Dan kopen / houden we het niet. Met als gevolg dat als we nu in onze tassen kijken, er nog minder in zit dan waar we destijds mee begonnen zijn. Het is een soort sport om alleen vast te houden aan die zaken die echt waarde toe voegen aan ons leven. Dat wil niet zeggen dat we als arme sloebers leven. Juist niet, we voelen ons hele rijke en vrije vogels doordat we zo bewust kunnen genieten van die paar dingen die zoveel waarde toevoegen in ons leven. Zaken als bijvoorbeeld onze french press, koffie grinder en koffie kopjes voor dat heerlijke versie bakkie in de morgen zijn super waardevol maar de plek die ze innemen in onze uitrusten is heel bewust afgewogen. Grote hoeveelheden dure schoenen en kleren, wijnglazen, etc die vroeger oh zo belangrijk waren doen nu bijna niks meer met ons. Onbewust zijn we best wel fan geworden van deze minimalistische levensstijl. We hebben onszelf toestemming gegeven om de overtuiging los te laten dat we altijd maar spullen moet kopen, kopen, kopen en herinneren onszelf daar best wel vaak aan.

Bovenstaande opsomming wil natuurlijk niet zeggen dat jouw stijl er hetzelfde uit hoeft te zien als die van ons. Wij leven de redelijk extreme levensstijl van veredelde backpackers in Mexico en we hebben geen huis of kinderen. Toch geloven wij dat je dit ook toe kunt passen in Nederland. Hoe dan horen we je denken? In het boek ‘Everything that remains‘ staat, behalve heel veel inspiratie, een leuke oefening die je kan helpen te kijken wat minimalisme voor jou kan betekenen: pak alles wat je in je huis hebt staan in alsof je gaat verhuizen, vervolgens ga je 21 dagen leven zoals je altijd doet en pak je uit wat je dagelijks nodig hebt. Alles wat na die 21 dagen nog ingepakt zit kun je wegdoen. Extreem? Ja. Bevrijdend? Zeker weten! Laat je ons even weten als je dit gaat doen?? En ook wat je van dit artikel vindt?

DIGITAL NOMAD EXPLAINER

Graag inspireren we je met onze opgedane inzichten en kennis van 10 jaar reizen en ondernemen!

Zoek je naar een manier om onderweg geld te verdienen? Download dan onze gratis explainer waarin we vormen van reizen en ondernemen voor je verzamelden. Je leest er verhalen van mensen die met zo'n vorm geld verdienen onderweg. 

Met bewuste en ondernemende groet,

Steven en Diana:)

Steven Zwerink
szwerink@gmail.com

Steven heeft nog nooit full-time gewerkt en is ook niet van plan dat ooit te gaan doen. Hij gelooft dat ademhaling, en neusademhaling in het bijzonder, de start is van een leven waarin je leeft en werkt op jouw voorwaarden.